DE SUIS EPIGRAMMATIS

Ludimus ecce jocos, ades huc non tetrice Lector,

Tu procul hinc contra tetrice Lector abi.

Triste supercillium cum sit tibi, ne lege nugas,

Aut si forte legis, pone supercilium.

DE SE IPSO (I)

Tu qui nocturnum tentas accendere lychnum,

Ne silicis venas quaerito, neve focos.

Cor tribuet nostrum lumen tibi, nam mihi saevis

Flammavit facibus pectora durus amor.

DE SE IPSO (II)

Nudus humum scandi, nudus terrae ima subibo,

Quid frustra afflicitor nuda suprema videnas?

DE DIVITE LAUDANTE PAUPERIEM

Candida restituit, versi clementia fati,

Tristor abstulerat quas tibi casus, opes,

Laudata veterum tu paupertate virorum,

De Cincinnatis disseris, et Curiis.

Sic ubi securos tetigit jam navita portus,

Ventorum faciles dispicit ille minas.

Cum miser es, mihi tunc Mathia, stoicus esto,

Nunc impune tibi fortia bella volant.

AD STOICUM

Virtutum nihil exteris egentem,

Invictam, inviolabilem, incoactam,

Semper, Stoice, praedicas echephron

Quam qui pectore possidebit alto,

Nudus mille, licet ferat labores,

Plagas, vulnera, carceres, catenas,

Quamvis per cumulos Lybissae arenae,

Arctoaeve nimis vagetur exul:

Non, inquis, poterit miser vocari:

Sed semper bene vivet, et beate.

Respondere sinis tibi, me echephron

Concedo, bene, sed nego beate.

Aut pugnantia copulare, si vis,

Dicas hunc misere, licet beate:

Sin perstas, et adhuc tenere crudum,

Ac defendere dogma perseveras,

Dii talem tibi dent beatitatem.

AD GALLUM

Galle, rogas quae sit perfectae regula vitae:

Ne facias, nolis quod fieri ipse tibi.

PRO PACE

O Pater omnipotens qui coelum et sidera solus

Aeterna ditione premis, defige potentes

His miseris oculos terris, quas Marte feroci

Vastari cernis, longoque perire duello.

Et nobis tandem tribuas Pater optime pacem:

Quae mala cuncta procul, mortesque repellit acerbas.